Ne güzel bir duygu aşk; yüzünde nedensiz bir gülümseme, midendeki Kelebeklerin kanat çırpışları , avuç içlerinin terlemesi , içinin içine sığamama hali. ..

Hepsi çok güzel hisler. ..ama bir süre sonra geçiyor, yerini sevgiye saygıya bırakıyor! ...

Benim için aşk; bir çift sürmeli ela göz, onun içinse aşk; yar saçların lüle lüle şarkısıydı...

Farklı yörenin, farklı kültürlerin çocukları olmamız ,birbirimizi çok sevmemize engel olmamıştı. Biz birbirimize sarılınca dünya parantezin dışında kalıyor, parantezin içindeki hayat bizi çok mutlu etmeye yetiyordu.

İnsanoğlu niye ulaşamadığının delisi, ulaştığının nankörü olur bilmiyorum ,ama bizim hikayemizde de aynı durum oldu .

Gözlerimin içine bakınca gözleri dolan , beni yere göğe koyamayan adam, bir süre sonra artık ona ait sıradan bir eşyaymışım gibi davranmaya başlamıştı. Sahiplenme ve sahip olma duygusu sahiplenilen şeyin değerini yitiriyor sıradanlaştırıyordu.

Ben az sevmeyi bilmem, sevdimmi çok severim. Çiçeği, böceği, kanadı kırık serçeyi , masmavi denizi, yaşadığım şehri, arkadaşlarımı, dostlarımı ,  en önemlisi kendimi hep çok severim. ..

Onu da çok sevdim !...

Akşam olsada eve gelse diye onu beklemeyi, görme isteğini sevdim. Gün içinde telefon edip sesini duymayı sevdim , o gelince sarılmayı onu hissetmeyi sevdim , sevmek dokunma arzusuymuş ...öğrendim. ..

Aldatıldığımı öğrendiğimde , içimde kor gibi ateşlerin yanması sevmenin acı çekmek demek olduğunu da öğretti bana. ..

Aldatılmak; sıradan devam eden hayatı bir anda ters yüz ediyor, artık hiç birşey eskisi gibi olmuyor. Güvendiğiniz ip kopuyor, ona düğüm atsanız bile artık sizi en çok o düğüm rahatsız ediyor, gözünüze gözünüze batıyor! ...

En sonunda o düğümü de , ipi de kesip atıyorsunuz !...

Bitiyor! ...

Boşanmıştık ...bitmişti. ..ama bir türlü evdeki eşyalarını almak istemiyordu. Sonra, daha sonra diyip habire beni oyalıyordu.

Eşyalarını karıştırırken kabanının cebinde buldugum üç tane farklı telefon kartları iyice öfke duymama , kızmama neden olmuştu. Bulduğum büyük çöp poşetine dolabındaki bütün eşyaları dolduruyordum , gözüme dolabında asılı duran ince mavi çizgili beyaz gömlek takılmıstı. Giymiş kirli sepetine koymamış tekrar  dolaba asmış, halbuki çok titiz biriydi ,aynı gömleği ertesi gün giymez, farklı giyerdi. Unutmuş olacak gömlek öylece kirli kalmış.

Elime aldım gömleği ,kullandığı parfümü ve o sevdiğim koku kokuyor sevdiğim adam kokuyordu...

Veremedim elim gitmedi. ..

Bütün eşyasını koyduğum poşete o gömleği koymaya elim gitmedi, kendi dolabıma tişörtlerin arkasına koydum.

Aradan bir süre geçti, ona olan öfkemde geçti, zaten saman alevidir benim öfkem gelir geçer. ..

Biz Boşanmıştık ama ona olan sevgim bitmemişti,her şeye rağmen onu çok özlüyordum. Bir gün bu özlemim dayanılmaz hal aldı. Onu hayatımda istemiyor olanları affedemiyordum ama görmeyi kokusunu içime çekmeyi çok istiyordum. Onun yattığı yastığı elime aldım ...kokladım , deterjan kokuyordu zamanla yastığa sinen kokusu geçmiş yerini deterjan kokusuna bırakmıştı...Istediğim deterjan kokusu değildi , ben özlediğim adamın kokusunu duymak istiyordum. ..

Aklıma dolabın arkasına koyduğum ince mavi çizgili beyaz gömlek geldi. Dolaptan çıkardım ,burnuma yaklaştırırken o özlediğim kokuyu duydum. ..hâlâ o kokuyordu...

Kokladım...Kokladım...Kokladım...

İçimdeki özlem geçinceye kadar Kokladım , sonra tekrar dolabın arkasına, yerine koydum.

Önceki sene dolap düzenlerken varlığını bile unuttuğum gömleğin hâlâ bende dolapta olduğunu farkettim. O sevdiğim koku artık umurumda değildi, sıradan, kirli bir Gömlekti...

Elime aldığım gömleği, acaba oğlumla ona mı göndermeliyim sapasağlam gömlek diye düşündüm,  sonra hop diye artık kullanmayacağım kıyafetler için hazırladığım çöp poşetine atıverdim...

Herşey zamanla değerini yitiriyor. Geçmez sanılan geçiyor, bitmez sanılan bitiyor. En büyük yaralar bile birer sıyrık izi olarak kalıyor.

Avucunda zannedilip hoyratca kullanılan sevgiler tükeniyor , kırılan dal kuruyor,  tekrardan yeşermiyor !...

Eğer biri sizin kirli gömleğinizi , sizin yerinize koyup koklayacak kadar sizi çok seviyorsa, işte o sevgiyi kaybetmemeli artık o sevgiler bulunmuyor.!...

Dikkat!

Yorum yapabilmek için üye girşi yapmanız gerekmektedir. Üye değilseniz hemen üye olun.

Üye Girişi Üye Ol