NEREYE GİDİYORUZ…!
Neden, nereye gidiyoruz geleceğimiz umutsuz,
Bakıyorsunuz, ağlayanlar da gülenler de şimdi mutsuz.
Kusurlu benim farz edelim, kimler kusursuz,
İnsanların suratına bakıyorsunuz, sanki günlerce uykusuz…
Birilerine selam veriyorsunuz, yüzünüze bakmıyor,
Gözyaşları kanallarımız tıkanmış, şimdi akmıyor.
Uzaklara dalıp gidiyor inan, ışık vermeyen gözlerimiz,
Bir şeyler söylemek istiyoruz, anlaşılmıyor artık sözlerimiz…
Ta uzaklarda ufacık bir ışık görsem, oraya koşacağım,
Ama, beynimi kurcalıyor, ne ile karşılaşacağım.
Hep engellere takılacağım hissi yüreğimi kaplıyor,
Yaşamla mücadele etmek istiyorsun, nafile kapılar kapanıyor…
11 Aralık 2019
ÇİVİSİ ÇIKMIŞ…!
Vicdani adaletin, bilgeleri adeta dağılmış,
Geriye dönüp bir bakalım, yıkık harabeler kalmış…
Karamsarlık sarmış bütün bedenimizi, gel de sabret,
İnsan dediğin ne ki, birkaç parça kemik, birazcık da et.
Çoğu kez haklıyken, haksız duruma düşüyorsun,
İçin yanıyor ama, neden titriyor, neden üşüyorsun…
Yanlışlara, o hassas vücudum tahammül etmiyor, belli mi?
Başkaları suçlu olsa dahi, suçlu görüyorum kendimi…
Baki değil bu dünya, aldanmayın, kalmaz hiç kimseye,
Bilmem hazır mısınız, yaptıklarınız yanlışlar için hesap vermeye.
Bitmez sanmayın, ömür denen bu zahiri yolculuğunuz,
Görevi çok ağırdır, farkında olursanız gerçek kulluğunuz.
Hepimiz çoğu kez kullanırız, çivisi çıkmış adaletin,
Bu cümleyi çok kullanmışlar ise, sırrı nedir asıl kerametin.
Yaşamın içini dolduramamış olursan, var farz et ki onlarca servetin,
Oradaki imtihan çok zor, sen de şimdiden kaybettin…
11 Aralık 2019
